Zo, we zullen er weer eens een lekkere dooddoener ingooien. Besparen is voor een enorm gedeelte een kwestie van karakter. Je niet schamen om minder uit te willen geven dan een ander. Het geen probleem vinden om ‘nee’ te zeggen tegen je kinderen. Tevreden te zijn met een goedkoper alternatief. Ook als het bijvoorbeeld om ijsjes gaat. De vakantie komt eraan, dat wordt weer lekker veel ijsjes eten tenslotte!
Als je weinig te besteden hebt, hoeft dat niet te betekenen dat je de kinderen geen ijsje kunt geven. Dat kan alleen wel een heel simpel waterijsje uit je eigen vriezer zijn, in plaats van een Magnum bij de snackbar. Van die simpele zelf-bevries-ijsjes, van die langwerpige plasticjes, ideaal vind ik ze. Mijn kids zijn er dol op, ook al is het niet meer dan bevroren limonade. En je hebt er … weet ik het, 10 voor €0,50 ofzo? Alleen nemen niet alle kinderen daar genoegen mee. Voor sommigen moet en zal het een Magnum zijn. Of zoiets. Tja.
IJsjes, dat is nou echt zo’n impulsproduct. Je loopt langs de snackbar en hebt opeens een onbedwingbare zin in ijs. Dat ga je kopen bij de snackbar, ook al is het in de supermarkt ernaast natuurlijk veel goedkoper. Een pak ijs voor de prijs van één los ijsje. Maar toch. Dan zit je met de rest van het pak, en je was niet onderweg naar huis. Ook als je met genoeg mensen bent om het hele pak op te maken heb je dan het probleem dat iedereen iets anders wil. Dus is het handiger om losse ijsjes bij de snackbar te halen. Erg slim qua centen is het alleen niet.
Lees ook:Goedkoop naar de film!
Lees ook:Besparen op goede doelen
Lees ook:Ouderwets aan de slag
Lees ook:Het is zó goedkoop…
Lees ook:Mee doen met minder