Gisteren een mooi voorbeeld van commercie voor kids. Ik ging met m’n jongste (7 jaar) even een paar boodschapjes halen, en hij mocht een koekje uitzoeken. Na lang dubben voor het koekjesschap – ik had inmiddels de andere boodschappen bij elkaar gesprokkeld – was hij eruit: de Prince koekjes met vanillevulling. Lekker ja, leuk plan. Maarrrr soortgelijke koekjes liggen ook onderin bij de merkloze artikelen (of ik moet eigenlijk zeggen onbekende merken), voor véél minder geld. Om precies te zijn: Prince was € 1,67, de andere € 0,49. Dat scheelt enorm – ongeveer de hoeveelheid zakgeld die m’n mannetje per week krijgt. Desondanks wilde hij de Prince koekjes, want die hadden goud (vertaling: Goût vanille) en de andere niet.
Ik besloot te gaan voor een vergelijkend warenonderzoek. Allebei de pakken gekocht om allebei tegelijk te proeven. Met als afspraak dat als we de Prince nou echt niet heel veel lekkerder vonden dan de Brink, dat het de volgende keer de goedkope werden. Natuurlijk vond mijnheer zelf de Prince koekjes het lekkerst. Tja, daar zat een afdruk van een prins in geponst. Gelukkig had ik nog twee mannen rondlopen en die vonden ze ongeveer even lekker. Ikzelf ook. Ja, enig smaakverschil was er wel – maar niet drie-dubbel-zo-lekker. Wil hij de volgende keer toch de Prince? Mag hij van zijn zakgeld het verschil betalen…
Lees ook:Erg gul kind…
Lees ook:Helemaal geen merken?
Lees ook:Feest…gratis kinderboek!
Lees ook:Laag bij de grond
Lees ook:Besparen op je kinderen